Monolithic VS Microservices
Günümüzde, birçok şirket uygulama geliştirme sürecinde farklı mimariler kullanmaktadır. Bunların arasında en yaygın olanı Monolithic mimari ve Microservices mimarisi olarak bilinmektedir. Monolithic mimari, tüm uygulamanın tek bir kod tabanında çalıştığı bir mimari yapısıdır. Bu yapının avantajlarından biri, geliştirme sürecinin daha kolay ve hızlı olmasıdır. Ancak, sistem büyüdükçe, Monolithic mimarinin dezavantajları da ortaya çıkmaya başlar. Bu dezavantajların en önemlileri, sistem ölçeklenebilirliği ve yenilikçi geliştirmenin zorluğudur.
Microservices mimarisi, bu sorunlara çözüm sunan bir yaklaşımdır. Bu mimaride, uygulama küçük, özelleştirilmiş hizmetlerden oluşur. Bu hizmetler birbirinden bağımsız çalışır ve birbirleriyle haberleşir. Bu yapı, uygulamanın ölçeklenebilirliğini ve geliştirme hızını artırır.
Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçmek, birçok avantaj sunsa da, bazı zorluklarla da karşılaşabilirsiniz. Bu zorlukların başlıcaları şunlardır:
Monolithic mimari nedir?
Monolithic mimari, tüm uygulamanın tek bir kod tabanında çalıştığı bir mimari yapısıdır. Bu yapıda, uygulamanın tüm bileşenleri tek bir dosyada yer alır. Bu dosya, genellikle bir sunucu üzerinde çalışır ve tüm kullanıcı isteklerini işler.
Monolithic mimarinin avantajları şunlardır:
- Kolay ve hızlı geliştirme süreci
- Tüm uygulama bileşenlerinin birbirine sıkıca entegre olması
- Tek bir sunucu üzerinde çalışması sayesinde, sistem yönetimi kolaydır.
Monolithic mimarinin dezavantajlarışunlardır:
- Ölçeklenebilirliği sınırlıdır. Sistem büyüdükçe, tüm uygulama kodu bir sunucuda çalıştığı için, ölçeklendirme zorlaşır.
- Bakım maliyeti yüksektir. Tüm uygulama bileşenleri bir arada olduğu için, herhangi bir değişiklik veya güncelleme yapmak zaman alır ve risklidir.
- Yenilikçi geliştirme zorlukları. Tüm uygulama bileşenleri bir arada olduğu için, yeni özellikler eklemek veya uygulamayı değiştirmek zor olabilirsiniz.
Microservices mimari nedir?
Microservices mimarisi, uygulamanın küçük, özelleştirilmiş hizmetlerden oluştuğu bir mimari yapısıdır. Bu hizmetler birbirinden bağımsız çalışır ve birbirleriyle haberleşir. Bu yapı, uygulamanın ölçeklenebilirliğini ve geliştirme hızını artırır.
Microservices mimarinin avantajları şunlardır:
- Ölçeklenebilirlik. Her hizmet kendi başına çalıştığı için, ölçeklendirme daha kolaydır.
- Yenilikçi geliştirme kolaylığı. Her hizmet kendi başına çalıştığı için, yenilikçi geliştirmeler daha kolaydır.
- Daha az bakım maliyeti. Her hizmetin ayrı ayrı olduğu için, değişiklik veya güncelleme yapmak daha kolay ve risksizdir.
Microservices mimarisinin dezavantajları şunlardır:
- Daha fazla kod yazma gerekliliği. Her hizmet için ayrı bir kod yazmak gerektiği için, toplamda daha fazla kod yazma gerekliliği ortaya çıkar.
- Koordinasyon zorlukları. Her hizmet birbirinden bağımsız çalıştığı için, hizmetler arasındaki koordinasyon zor olabilir ve sistem genelinde bir bütünlük sağlamak gerekebilir.
- Dağıtık sistemlerdeki zorluklar. Microservices mimarisi, dağıtık sistemlerin kullanımına dayandığından, dağıtık sistemlerin doğal olarak sahip olduğu zorluklarla da karşılaşabilirsiniz.
Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş zorluğu
Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş, bazı zorluklarla karşılaşabileceğiniz bir süreç olur. Bu zorluklar şunları içerir:
Bölünmüş kod tabanı: Monolithic mimaride, tüm uygulama bileşenleri tek bir kod tabanında yer alır. Ancak, Microservices mimarisinde her hizmetin kendi kod tabanı vardır. Bu nedenle, Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş yaparken, mevcut kod tabanını birden fazla hizmete bölmeniz gerekir.
Bağımlılıklar: Monolithic mimaride, tüm bileşenler birbirine sıkıca entegre edilmiştir. Ancak, Microservices mimarisinde, her hizmet birbirinden bağımsızdır. Bu nedenle, Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş yaparken, hizmetler arasındaki bağımlılıkları yönetmek zor olur.
Veri yönetimi: Monolithic mimaride, veri tek bir veritabanında saklanır. Ancak, Microservices mimarisinde her hizmetin kendi veritabanı vardır. Bu nedenle, Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş yaparken, veri yönetimini yeniden yapılandırmak gerekir.
Hizmetlerin yönetimi: Monolithic mimaride, uygulamanın tüm bileşenleri tek bir yerde çalışır. Ancak, Microservices mimarisinde her hizmet farklı bir yerde çalışabilir. Bu nedenle, hizmetlerin dağıtımını, izlenmesini ve yönetimini yapmak daha zor olur.
Test etme ve hata ayıklama: Monolithic mimaride, uygulamanın tüm bileşenleri bir arada olduğu için test etmek ve hata ayıklamak daha kolaydır. Ancak, Microservices mimarisinde, her hizmetin kendi bağımsız testleri ve hata ayıklama yöntemleri vardır. Bu nedenle, Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş yaparken, test süreçlerini ve hata ayıklama yöntemlerini yeniden düzenlemek gerekebilir.
Operasyonel zorluklar: Microservices mimarisinde, farklı hizmetlerin farklı platformlarda çalışması mümkündür. Bu nedenle, Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş yaparken, farklı platformlar ve altyapılar arasında uyumluluk sorunları ortaya çıkabilir. Ayrıca, hizmetlerin dağıtımını, izlenmesini ve yönetimini yapmak için yeni araçlar ve teknolojiler kullanmak gerekebilir.
Sonuç olarak, Monolithic mimariden Microservices mimarisine geçiş yapmak zorlu bir süreç olabilir ve birçok farklı zorlukla karşılaşabilirsiniz. Ancak, doğru planlama, tasarım ve uygulama ile bu zorluklar aşılabilir ve daha esnek, ölçeklenebilir ve işlevsel bir mimari elde edebilirsiniz.
